Jakarta, een metropool vol tegenstellingen

Vorige week vrijdagavond zaten we op het vliegveld van Yogyakarta te wachten op onze vlucht naar Jakarta. Heel toevallig kwam ik daar een docent uit Leiden tegen waar ik les van heb gehad! Hij is nu even gestopt met lesgeven en is bezig aan een onderzoek in Indonesië naar het kopen van stemmen. Hij vertelde ons dat vertraging erg vaak voorkomt bij Lion Air en helaas hebben we dat ook gemerkt. Vijftig minuten te laat vertrok ons vliegtuig, maar gelukkig was het maar een uurtje vliegen. In Jakarta hadden we een prima hotel, redelijk dicht bij het centrum en met lekker ontbijt. Weet wel, als je in Jakarta ergens ‘redelijk dichtbij’ bent duurt het met de auto nog minstens 3 kwartier om er te komen door de enorme verkeersopstoppingen. Ik zat me elke keer behoorlijk op te vreten in de taxi als we weer minutenlang stilstonden en de bestemming al konden zien. Knap dat de Indonesiërs hier elke dag mee kunnen leven. Jakarta zelf is echt een typische metropool vol met enorme hoge en moderne gebouwen. Het is echt heel anders dan Yogya; als je die twee vergelijkt is Yogya een gezellig klein dorps stadje. De mensen zijn ook anders, ze zijn er wat losser en moderner, relatief weinig vrouwen dragen een hoofddoek en wat onthullende kleding en hoge hakken is er heel normaal. De eerste dag gingen we naar Taman Mini, een park waarin alle delen van Indonesië vertegenwoordigd zijn in de vorm van traditionele huizen op ware grootte. Ook zijn er allerlei musea die je kan bezoeken (wij zijn naar Museum Indonesia geweest) en attracties. Het besloeg een heel groot gebied en we hadden helaas lang niet genoeg tijd en puf om alles te bekijken. Het handigst is ook als je er met een eigen auto doorheen rijdt. Wij besloten maar een treintje te nemen, omdat het te warm was om te lopen, die langs alle huizen reed. Hierna gingen we naar het MoNas, het Monumen Nasional, een grote marmeren toren met gouden vlam bovenop die de strijd voor de onafhankelijkheid van Indonesië symboliseert. Hieronder is een museum met diorama’s over de geschiedenis van Indonesië, maar deze was net dicht toen wij aankwamen. Hier zijn we op een andere dag naar toe geweest. Interessant om te letten op de manier waarop de gebeurtenissen beschreven worden, vanuit een erg nationalistisch standpunt en 90% van de diorama’s gaat over oorlogen tussen de Nederlanders en Indonesiërs. De periode tijdens de koloniale tijd die wij de Culturele Revolutie noemen, noemen zij de ‘gedwongen arbeid’, waar ze natuurlijk ook wel een punt hebben, en de annexatie van Irian Jaya door Indonesië wordt de ‘bevrijding’ genoemd. Helaas werd de lift die naar de top van MoNas gaat vervangen dus hebben we het mooie uitzicht niet kunnen aanschouwen. Ook hebben we veel tijd doorgebracht in de grote moderne malls, waar je dagen voor nodig zou hebben wil je alle winkels zien. De prijzen waren helaas wat aan de hoge kant, dus veel heb ik niet gekocht, maar er doorheen lopen op zich is al een belevenis. Soms keek ik m’n ogen uit als ik opeens door een kermis liep, inclusief reuzenrat, waterattractie en kartbaan of langs een fonteinshow kwam. Jakarta is wel een stad van tegenstellingen. De malls zijn glimmend schoon en als er één vlekje op de vloer is komt iemand het meteen schoonpoetsen, terwijl in andere delen van de stad het vuilnis zich ophoopt in de rivier en de stank niet te harden is. Het clichébeeld van de moderne flatgebouwen met ernaast sloppenwijken heb ik helaas ook gezien. Een groot deel van Kota Tua, het vroegere Batavia, zag er helaas ook wat armoedig uit. Renovatie van de oude gebouwen wordt niet bijgehouden, waardoor de meeste oude Nederlandse gebouwen eruit zien als krotten. Het beroemde Café Batavia waar we gegeten hebben zag er dan wel weer heel sjiek uit. Afgelopen dinsdag vertrokken we weer naar Yogya, uiteraard met een uur vertraging. Al met al heb ik veel verschillende kanten van Jakarta gezien en ik zou er graag nog een keer naar terug willen!

Van de week had ik een bijzondere ontmoeting, namelijk met een Molukse achterneef van mij (als ik de familieband goed begrepen heb) en zijn vrouw die nu al een tijd in Jakarta wonen. Ze waren op rondreis door Java en kwamen ook langs Yogyakarta. Door contact met mijn vader via de mail wisten ze dat ik daar studeer en wilden me graag ontmoeten. Ze zijn naar mijn rumah kos gekomen waar we een tijd hebben gekletst (in het Indonesisch) en we hebben samen wat geluncht. Erg leuk om je familie zo voor de eerste keer te zien! Dit weekend houd ik het een beetje rustig, de dagen in Jakarta waren erg vermoeiend en toen ik thuiskwam moest ik alweer aan een paper werken en leren voor een tentamen wat ik vrijdag had. Het is niet alleen maar feest! Ben gister wel gezellig naar de bioscoop geweest in Ambarukmo Plaza, verbaasd over het feit dat ze zulke grote bioscoopzalen in een stukje van een mall kunnen proppen.

(foto's volgen later)